Σάββατο 21 Μαρτίου 2015

Μετρώ το χρόνο

 Ο χρόνος είναι από τα μεγαλύτερα μυστήρια του Σύμπαντος. Κανένας μέχρι τώρα δεν έχει κατορθώσει να ορίσει επιστημονικά το τι σημαίνει και τι είναι. Η έννοια του χρόνου αποτελούσε πάντα ένα μυστήριο για τον άνθρωπο. Τι είναι ο χρόνος; Πώς υπολογίζεται; Πώς τιθασεύεται; Μπορεί κανείς να τον νικήσει; Ερωτήματα που «έτρωγαν» πάντα τον άνθρωπο.
Σήμερα η σύγχρονη φυσική δέχεται ότι ο χρόνος και ο χώρος είναι πράγματα αχώριστα και ότι μαζί σχηματίζουν ένα ασύλληπτο συνεχές τεσσάρων διαστάσεων που ο Αϊνστάιν ονόμαζε χωροχρόνο. Οι επιστήμονες προσπαθούν να τον κατανοήσουν, αλλά και παλιότερα, σε πολλούς αρχαίους πολιτισμούς, οι άνθρωποι είχαν κατανοήσει κάποιες λεπτές εκφράσεις της έννοιας του χρόνου - ίσως πιο πρακτικές από τις σημερινές.

Αρχικά πρέπει να κατανοηθεί κάτι απλό που συνέχεια το παραβλέπουμε: ότι μπορεί ένα λεπτό της ώρας να έχει για όλους μας 60 δευτερόλεπτα - γεγονός που μας βολεύει όλους στο να οργανώσουμε τη ζωή μας σε κάποια καθημερινά και πρακτικά ζητήματα - αλλά ουσιαστικά ο χρόνος βιώνεται καθαρά ψυχολογικά.
Αυτό γίνεται εύκολα κατανοητό αν σκεφτούμε ότι η συντροφιά ενός αγαπημένου προσώπου μας φαίνεται ότι κράτησε πολύ λίγο, ενώ ένα λεπτό περιμένοντας μπροστά σε ένα κόκκινο φανάρι φαντάζει «αιώνας», όπως ακριβώς και κάποια λεπτά αναμονής σε ένα ραντεβού με ένα πρόσωπο που ανυπομονούμε να συναντήσουμε."



Αλλά ας δούμε ποιες είναι οι μονάδες μέτρησης του χρόνου:






1 εβδομάδα = 7 μέρες
1 μήνας = 30 μέρες
1 έτος - 12 μήνες




Ο αιώνας έχει 100 έτη και η χιλιετία 10 αιώνες(1000 έτη)
 Πηγή: Εγκύκλιος Παιδεία


Διαδραστικό και αναλογικό ρολόι

Επεξεργάζομαι συμμετρικά σχήματα




Μαθαίνω για τα παραλληλόγραμμα


Παραλληλόγραμμα
Σε κάθε παραλληλόγραμμο ΑΒΓΔ ισχύουν τα παρακάτω:* οι απέναντι πλευρές είναι ίσες* οι απέναντι πλευρές είναι παράλληλες

πλάγιο παραλληλόγραμμο


Αν το παραλληλόγραμμο είναι και ορθογώνιο






* όλες οι γωνίες του είναι ορθές




Αν και οι 4 πλευρές γίνουν ίσες τότε από τα παραπάνω προέρχονται τα δύο επόμενα κατά αντιστοιχία παραλληλόγραμμα.(α΄) ο ρόμβος

Ο ρόμβος έχει όλες τις πλευρές του ίσες



(β΄) το τετράγωνο
Το τετράγωνο έχει όλες τις γωνίες του ορθές και όλες τις πλευρές ίσες


Πηγή: http://spirit16.blogspot.gr

Μετρώ την επιφάνεια, βρίσκω το εμβαδόν

Γνωρίζω τις παράλληλες και τις τεμνόμενες ευθείες

Σημείο είναι μια μικρή κουκίδα (●) που δεν έχει διαστάσεις. Το σημειώνουμε με μια τελεία και το ονομάζουμε με ένα κεφαλαίο γράμμα. π.χ. Α

Η ευθεία γραμμή δεν έχει αρχή ούτε τέλος. Την ονομάζουμε με ένα ή δύο μικρά γράμματα της αλφαβήτου. π.χ. ευθεία ε ή ευθεία χψ
                                ε

Η ημιευθεία έχει αρχή, αλλά δεν έχει τέλος. Την ονομάζουμε με δύο γράμματα, ένα κεφαλαίο και ένα μικρό. π.χ. Αχ ή Βψ
  Εικόνα 
  Εικόνα

Το ευθύγραμμο τμήμα έχει και αρχή και τέλος. Το ονομάζουμε με δύο κεφαλαία γράμματα. π.χ. ΑΒ


 Α                                Β

Παράλληλες είναι οι ευθείες που όσο και αν τις προεκτεί νουμε δε συναντιούνται ποτέ.
 
 
 Τεμνόμενες λέγονται οι ευθείες που έχουν ένα κοινό σημείο.

Κάθετες λέγονται δύο τεμνόμενες ευθείες που σχηματίζουν ορθές γωνίες.

Ο Πύρρος, ο βασιλιάς της Ηπείρου


Φρουτοπία

Η Φρουτοπία είναι κόμικ που δημιούργησαν το 1983 ο συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας Ευγένιος Τριβιζάς και ο σκιτσογράφος Νίκος Μαρουλάκης. Ολοκληρώθηκε σε τρεις κύκλους, με 50 τεύχη. Το κόμικ μεταφέρθηκε και στην τηλεόραση με 47 επεισόδια, το 1985, από την οικογένεια Σοφιανού, οπτικοποιημένο με μαριονέτες, σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία. 




"Ο χαμένος μανάβης" το πρώτο τεύχος της Φρουτοπίας


Γεωγραφικά και ιστορικά στοιχεία


Η ΦΡΟΥΤΟΠΙΑ είναι μια μακρινή χώρα που συνορεύει στα δυτικά με το Αβγατηγανιστάν, στα ανατολικά με το Πιπερού και στα βορειοδυτικά με τη Χώρα του Χασμουρητού. Η ιστορία της Φρουτοπίας είναι γεμάτη με πράξεις αφάνταστου ηρωισμού και κατάπτυστης προδοσίας, με υπέροχες θυσίες και ασίγαστα μίση, τολμηρές προσδοκίες και αποτρόπαιες δολοπλοκίες. Το 2010 στην Δ΄ έκδοση του βιβλίου γλώσσας της Δ΄ δημοτικού συμπερι-λήφθηκε ένα απόσπασμα από το τεύχος 9 ο μανάβης και η σοπράνο.

Η εξαφάνιση ενός μανάβη


Τα παλιά τα χρόνια, τα φρούτα και τα λαχανικά της Φρουτοπίας ήταν υπόδουλα στους μανάβηδες. Όλα, όμως, άλλαξαν ριζικά, με την ξαφνική και ανεξήγητη εξαφάνιση του Μανόλη του μανάβη. Οι υπόλοιποι μανάβηδες φοβήθηκαν ότι τους περιμένει η ίδια τύχη και εγκατέλειψαν τη χώρα. Μέσα στον πανικό τους ακολούθησαν και όλοι οι υπόλοιποι. Τα φρούτα επωφελήθηκαν από την ευκαιρία, κήρυξαν την ανεξαρτησία τους, ψήφισαν τον Αιμίλιο το μήλο για αρχηγό τους, οργάνωσαν στρατό με επικεφαλής τον Φώντα το σκληρό καρύδι και ορκίστηκαν να μην αφήσουν ποτέ πια μανάβη να πατήσει στη Φρουτοπία.

Ο Μπελάς και ο Ρουμποτύρης

Ο Τ. Σ. Έλιοτ (1888-1965) γεννήθηκε στο Σαιντ-Λούις του Μιζούρι, όπου και έζησε μέχρι τα δεκαοχτώ του χρόνια. Σπούδασε στο Χάρβαρντ και στη Σορβόννη. Το 1914 εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Αγγλία. Στο Λονδίνο ο Έλιοτ, με τη βοήθεια του συγχρόνου του Ezra Pound, ο οποίος άσκησε επάνω του μεγάλη επιρροή, δημοσίευσε έργα του σε διάφορα περιοδικά. Το πρώτο ποιητικό του βιβλίο, Prufrock and Other Observations, εκδόθηκε το 1917 και τον καθιέρωσε αμέσως ως τον σημαντικότερο ποιητή της τότε πρωτοπορίας. Με την έκδοση του έργου The Waste Land το 1922 η φήμη του απογειώθηκε. Για τα επόμενα τριάντα χρόνια ο Έλιοτ αποτέλεσε την κυρίαρχη μορφή στην ποίηση και τη λογοτεχνική κριτική σε ολόκληρο τον αγγλόφωνο κόσμο, τόσο με το έργο του όσο και από τη θέση του επιμελητή των εκδόσεων Faber&Faber. Το 1948 του απονεμήθηκε το βραβείο Νόμπελ.


Σήμερα διαβάσαμε το απόσπασμα από το βιβλίο του T.S. Eliot: το εγχειρίδιο πρακτικής γατικής του Γερο Πόσουμ.
Πηγή Ηλίας Ηλιάδης

 Συνέντευξη του Andrew Lloyd Weber στο μηνιαίο περιοδικό πολιτισμού Ως3 (Μάρτιος 2007)
  
Τι σας ενέπνευσε να γράψετε το Cats;
Εν μέρει με ενέπνευσε ένα παραμύθι της παιδικής μου ηλικίας, το Old Possum's book of Practical Cats που είχε και έχει μεγάλη επιρροή επάνω μου. Εν μέρει και η περιέργειά μου να βάλω μουσική σε ένα ήδη φτιαγμένο κείμενο - σενάριο. Συνήθως, μόλις μία δραματική ιστορία δημιουργηθεί, τα λόγια γράφονται πάνω στη μουσική που έχω ήδη συνθέσει. Κάποια στιγμή με το CATS ήθελα να δω αν μπορούσα να το κάνω και αντίστροφα. Ευτυχώς το συγκεκριμένο βιβλίο περιέχει ποιήματα με μεγάλη μουσικότητα. Ποιήματα με εγγενή ρυθμό, όπως το Rum Tum Tugger και το Old Deuteronomy, και παρόλο που σχεδόν υπαγορεύουν τη μουσική που θα τα συνοδέψει, συχνά το μέτρο τους γίνεται τόσο ιδιόρρυθμο και ξεχωριστό, ώστε αποτελούν μεγάλη πρόκληση για κάθε συνθέτη που θα καταπιαστεί μαζί τους και θα τους μετατρέψει σε νότες. Στα τέλη του 1977 έγραψα κάποια κομμάτια, τα οποία έπαιζα στο πιάνο για τους φίλους μου, αλλά ποτέ δεν πήρα σοβαρά την ιδέα μέχρι να γράψω το «Tell me on a Sunday», το οποίο έπαιξα στην τηλεόραση του BBC στις αρχές του 1980. Τότε άρχισα να σκέφτομαι το παραμύθι της παιδικής μου ηλικίας σαν ένα πιθανό κονσέρτο που θα μπορούσε να παρουσιαστεί ακόμα και στην τηλεόραση.
Πώς άρχισε να υλοποιείται αυτό το παιδικό παραμύθι σε ένα ολοκληρωμένο μιούζικαλ;
Κάποιες συνθέσεις παρουσιάστηκαν στο Φεστιβάλ του Sydmonton  το καλοκαίρι του 1980, όπου ευτυχώς παρευρέθηκε η χήρα του T.S. Eliot,  η οποία  είχε φέρει μαζί της μία ολόκληρη σειρά από στροφές ποιημάτων του συζύγου της που δεν είχαν μέχρι τότε δημοσιευθεί. Οι μουσικές και θεατρικές εικόνες που μου δημιούργησαν με έκαναν να νιώσω ότι υπήρχαν πολλές περισσότερες προοπτικές από όσες είχα φανταστεί. Συνειδητοποίησα αμέσως ότι χρειαζόμουν κάποιον που θα με ενθάρρυνε να ξαναδουλέψω τις συνθέσεις και να δω αν θα μπορούσε να δημιουργηθεί μία θεατρική ενότητα, την οποία να μπορώ να αναπτύξω.
Αργότερα εκείνο το καλοκαίρι  συνάντησα για πρώτη φορά τον  Trevor Nunn. Σύντομα  η χήρα του Eliot μας προμήθευσε και  με άλλες αδημοσίευτες στροφές, τρεις από τις οποίες ενσωματώσαμε αυτούσιες στο Cats. Επίσης μας έδωσε μία περίληψη ενός εναρκτήριου ποιήματος που φαίνεται  ότι προοριζόταν για ένα μεγαλύτερο βιβλίο, με θέμα τις γάτες και τους σκύλους. Αυτό βέβαια δεν ήταν κατάλληλο για τη σκηνή, αλλά μας ενέπνευσε να γράψουμε στίχους πάνω στην ίδια λογική, που θα μιλούσαν για την ανωτερότητα των γατών Jellicle. Χρησιμοποιήσαμε κάποιους στίχους  από το εισαγωγικό αυτό ποίημα του Eliot στο κομμάτι  The Name of Cats. Το πιο συναρπαστικό  ήταν ότι ανακαλύψαμε μία παραπομπή σε ένα από τα γράμματα του Eliot που οδηγούσε σε ένα ανολοκλήρωτο αλλά εύλογο ειρμό. Πρότεινε ότι τελικά οι γάτες κατευθύνονταν  «.ψηλά ψηλά πίσω από το Russel Hotel, ψηλά ψηλά στο Heaviside Layer». Μαζί με τον Trevor Nunn  στρωθήκαμε στη δουλειά και ξεψαχνίζοντας γραπτά του Eliot ξαναθυμηθήκαμε τις πολλές αναφορές του στις γάτες στο κυρίως σώμα των γραπτών του.
Πρέπει να πω ότι απόλαυσα τη δουλειά μου στο Cats όσο σε κανένα άλλο show. Επίσης θα ευγνωμονώ τη χήρα του Εliot,  Valerie Eliot, χωρίς τη συμπαράσταση της οποίας το μιούζικαλ  δεν θα μπορούσε να πάρει τη μορφή που έχει σήμερα.

Θα μπορούσατε να μας πείτε λίγα λόγια για την υπόθεση;
Ναι, φυσικά! Η υπόθεση ξεκινάει μία νύχτα που οι Jellicle Cats βγαίνουν να παίξουν σε ένα σκουπιδότοπο. Είναι η νύχτα του καθιερωμένου ετήσιου  χορού των Jellicle Cats, όπου ο αρχηγός τους θα ανακοινώσει το όνομα της γάτας που θα ξαναγεννηθεί και θα ζήσει μία νέα ζωή. Η ανακοίνωση αυτή θα γίνει λίγο πριν την αυγή. Όσο οι ψιψίνες περιμένουν, διασκεδάζουν με το να διηγούνται παλιές ιστορίες για τις πιο διάσημες και δημοφιλείς γάτες της ράτσας τους. Το κοινό παρακολουθεί και φυσικά  περιμένει να ανακοινωθεί στο τέλος το όνομα της γάτας...   

Περιμένατε ότι το Cats θα γινόταν το πιο δημοφιλές μιούζικαλ στον κόσμο;
Όχι, η επιτυχία του σόου εξέπληξε και εμένα και τη δημιουργική μας ομάδα. Ακόμα και τη βραδιά της πρεμιέρας δεν μπορούσαμε να ξέρουμε πώς θα πήγαινε, Κυρίως γιατί ήταν κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτά που είχαμε κάνει μέχρι τώρα. Και γενικά πιστεύω ότι =κυρίως στο μουσικό θέατρο- δεν μπορείς να προβλέψεις τι μπορεί να γίνει, αν θα έχει επιτυχία ή απήχηση στον κόσμο. Φυσικά πάντα θα είμαι ευγνώμων στον Bernard Delfont που πίστεψε στο «Cats», όταν όλοι πίστευαν ότι το συγκεκριμένο μιούζικαλ δύσκολα θα έπιανε και δεν θα είχε την απαραίτητη επιτυχία.

Τα έργα σας είναι τα μοναδικά ίσως που παίζονταν ταυτόχρονα σε τρία διαφορετικά σόου σε Λονδίνο και Ν. Υόρκη, για πολλά χρόνια. Τι σας έκανε να αποφασίσετε να σταματήσετε τις παραστάσεις σε ΗΠΑ και Αγγλία; Πιστεύετε ότι κούρασε τον κόσμο η πολύχρονη  αυτή παράσταση;
Όχι, δεν το πιστεύω, ο κόσμος σε καμία περίπτωση δεν μας έδειξε κάτι τέτοιο. Πολλοί ήταν αυτοί που θέλησαν να το δουν και να το ξαναδούν. Στην ουσία η απόφαση ήταν των παραγωγών, αλλά και εγώ πιστεύω ότι μετά από 21 χρόνια στο Λονδίνο και 19 χρόνια στη Νέα Υόρκη ήταν η κατάλληλη ώρα η πρώτη θεατρική ζωή των «Cats» να τελειώσει. Τώρα σειρά έχουν οι περιοδείες και φυσικά ανάμεσά στις πόλεις που θα επισκεφτούμε είναι και η Αθήνα...

Χορεύοντας με ανήκουστους ήχους

Ελληνική νοηματική γλώσσα

          Η ελληνική νοηματική γλώσσα είναι η φυσική γλώσσα της ελληνικής κοινότητας Κωφών. Έχει νομικά αναγνωριστεί ως επίσημη γλώσσα της κοινότητας των Κωφών στην Ελλάδα το 2000. Η ελληνική νοηματική γλώσσα εκτιμάται ότι χρησιμοποιείται από περίπου 40.600 νοηματιστές.

Ιστορική εξέλιξη

            Η ελληνική νοηματική γλώσσα από το 2000 και με τον νόμο 2817/2000, αποτελεί επίσημη γλώσσα της κοινότητας των Ελλήνων Κωφών. Πρόκειται για μια γλώσσα όπως όλες οι άλλες που μπορεί να αναλυθεί και να μελετηθεί μεμονωμένα. Η ιδιαιτερότητα της νοηματικής γλώσσας είναι πως είναι οπτικοκινητική και όχι προφορική. Δεν εκφράζεται δηλαδή με τη γλώσσα όπως η ομιλούμενη αλλά με τη κίνηση των χεριών, την έκφραση του προσώπου, τις κινήσεις του σώματος. Έχει τους δικούς της γραμματικούς και συντακτικούς κανόνες που τη διαφοροποιούν σε μεγάλο βαθμό από την ομιλούμενη. Η χρήση της νοηματικής αποτελεί βασική προϋπόθεση για την ένταξη οποιουδήποτε ατόμου στη κοινότητα των κωφών. Σημασία δεν έχει ο βαθμός ακουστικής απώλειας αλλά η γνώση της γλώσσας και ο σεβασμός της κουλτούρας των κωφών.

Χρήση της γλώσσας

               Η Ελληνική νοηματική γλώσσα δεν είναι διεθνής όπως λανθασμένα πιστεύεται. Η κάθε χώρα αναπτύσσει τη δική της νοηματική γλώσσα με διαφορετικά κατά βάση νοήματα και διαφορετικό αλφάβητο. Υπάρχουν κοινά χαρακτηριστικά αλλά πολλές διαφορές σε μορφολογικό επίπεδο. Παρόλα αυτά οι κωφοί διαφορετικών κρατών μπορούν να συνεννοούνται άνετα μέσω της Διεθνούς Νοηματικής Γλώσσας, η οποία είναι στην ουσία ένας κώδικας που εξυπηρετεί σε απλές καθημερινές ανάγκες επικοινωνίας.
 http://www.pi-schools.gr/special_education_new/ftp/alphabet.jpg

Τετάρτη 11 Μαρτίου 2015

Επίσκεψη στην ΕΥΔΑΠ



Προσθήκη λεζάντας





Τα δέντρα των σταγονοευχών

 Η αύξηση του πληθυσμού της Αθήνας, κυρίως μετά τη μικρασιατική καταστροφή, δημιούργησε νέες ανάγκες.

Το 1925 ξεκίνησε η κατασκευή των πρώτων σύγχρονων έργων ύδρευσης στην περιοχή της Πρωτεύουσας, με την υπογραφή της σύμβασης μεταξύ του Ελληνικού Δημοσίου, της Αμερικανικής Εταιρίας ULEN και της Τράπεζας Αθηνών. Το πρώτο μεγάλο έργο ήταν η κατασκευή του φράγματος του Μαραθώνα.

Για την κατασκευή του φράγματος (1926 – 1929) εργάστηκαν περίπου 900 άνθρωποι. Το φράγμα είναι επενδεδυμένο με πεντελικό μάρμαρο, ιδιαιτερότητα που το καθιστά μοναδικό σε παγκόσμιο επίπεδο! Για τη μεταφορά του νερού στην Αθήνα κατασκευάστηκε η σήραγγα Μπογιατίου, μήκους 13,4 χλμ. Το 1956 λόγω της συνεχιζόμενης αύξησης του πληθυσμού της Αθήνας χρησιμοποιήθηκαν τα νερά της φυσικής λίμνης Υλίκης, στη Βοιωτία. Η Υλίκη έχει την ιδιαιτερότητα να βρίσκεται σε περιοχή χαμηλού υψομέτρου. Έτσι, για να γίνει εφικτή η άντληση του νερού, λειτουργούν πλωτά και χερσαία αντλιοστάσια. Το κεντρικό αντλιοστάσιο της Υλίκης είναι σήμερα το μεγαλύτερο στην Ευρώπη.

Μείζονος σημασίας για την υδροδότηση της Αθήνας είναι το τεχνικό έργο που έγινε στον ποταμό Μόρνο το 1981. Το φράγμα που βρίσκεται επί του ποταμού Μόρνου, είναι το ψηλότερο χωμάτινο φράγμα της Ευρώπης, ύψους 126 μέτρων. Το νερό φτάνει στην Αθήνα διαμέσου του υδραγωγείου του Μόρνου, του δεύτερου μεγαλύτερου υδραγωγείου στην Ευρώπη.

Ένα άλλο μεγάλο έργο που ενισχύει την υδροδότηση της Αθήνας είναι η εκτροπή του ποταμού Ευήνου προς τον ταμιευτήρα του Μόρνου με την κατασκευή φράγματος και σήραγγας, έργο που ολοκληρώθηκε το 2001. Η ενωτική σήραγγα προσαγωγής που μεταφέρει τα νερά του Ευήνου στον ταμιευτήρα του Μόρνου, μήκους 29,4 χλμ., ολοκληρώθηκε σε διάστημα λιγότερο των δύο ετών, γεγονός που αποτελεί παγκόσμιο επίτευγμα για την ολοκλήρωση σήραγγας μεγάλου μήκους.

Για τη μεταφορά του ακατέργαστου νερού από τους ταμιευτήρες στην Αττική κατασκευάστηκαν δύο μεγάλα υδραγωγεία, του Μόρνου και της Υλίκης, καθώς και ενωτικά υδραγωγεία, μέσω των οποίων επικοινωνούν μεταξύ τους τα δύο κύρια υδραγωγεία. Μέσω των υδραγωγείων του Μόρνου και της Υλίκης το ακατέργαστο νερό μεταφέρεται στις τέσσερις Μονάδες Επεξεργασίας Νερού (ΜΕΝ) του Γαλατσίου, τoυ Πολυδενδρίου, των Αχαρνών και του Ασπροπύργου.

 



Συρτός στα δύο




        Ο χορός αυτός χορευόταν σε ανοιχτό κύκλο, διπλοκάγκελο, τριπλοκάγκελο ή τετραπλοκάγκελο, ανάλογα με την περιοχή. Ήταν ο πιο διαδεδομένος χορός αφού οι περισσότεροι χοροί της Ηπείρου κατέληγαν σ' αυτόν. Ονομάζεται και Πωγωνίσιος. Με το χορευτικό του μοτίβο χορεύονται και άλλοι χοροί, όπως η "Γενοβέφα", τα " Κλάματα", ο "Χειμαριώτικος" κ.ά.

        Η θέση των χορευτών στο διπλοκάγκελο ή τριπλοκάγκελο (δύο εσωτερικοί κύκλοι και γυναικών και ένας εξωτερικός αντρών ) δεν εξαρτιόταν από την ηλικία, ούτε την κοινωνική τους τάξη και είναι ένας τρόπος χορού που συναντιέται και στην ευρύτερη Βαλκανική περιοχή.

Άγγελος - Αντρέας - Τάσος

Συρτός νησιώτικος




        Ο συρτός είναι ένας παραδοσιακός χορός που η προέλευσή του τον αναγάγει στην αρχαία Ελλάδα. Το όνομα του χορού προέρχεται από την αρχαιοελληνική λέξη "σύρω" τον χορό.
        Ο χορός μνημονεύεται στην επιγραφή του Επαμεινώνδα (στα μέσα του 1ου αι. μ. Χ.), που βρέθηκε στη Βοιωτία και αναφέρει: " Τας δε πατρίους πομπάς μεγάλας και την των συρτών πάτριον όρχησιν θεοσεβώς επετέλεσεν", δηλαδή "με θεοσέβεια τέλεσε τις μεγάλες εθνικές πομπές και την εθνική όρχηση του συρτού".
 Εικόνα
       Ο νησιώτικος συρτός ή συρτός Νάξου είναι ο πλέον διαδεδομένος χορός. Χορεύεται σε όλες τις περιστάσεις κι έχει αργό ή γρήγορο ρυθμό, ανάλογα με τις προτιμήσεις του πρωτοχορευτή. Στο χορό αυτό ο χορευτής έχει μεγάλες αυτοσχεδιαστικές ικανότητες κάνοντας φιγούρες, τα λεγόμενα ταλίμια.

Κατερίνα - Μαρία - Μιχάλης

Καραγκούνα




       Η  Καραγκούνα είναι από τους κυριότερους χορούς της Θεσσαλίας. Αυτή η λέξη σημαίνει στα αρχαία ελληνικά κινήσεις του κεφαλιού και ο χορός χαρακτηρίζεται από αυτές. Οι χορευτές και οι χορεύτριες πιασμένοι από τις παλάμες, σχηματίζουν ανοιχτό κύκλο με μέτωπο προς το κέντρο. Τα βήματα είναι ίδια με του Συρτού, αλλά πιο αργά, βαριά και μεγαλοπρεπή. Αποτελείται από 3 χορευτικά μοτίβα με διαφορετικό αριθμό βημάτων.
       Σχετικά με την προέλευση της λέξης Καραγκούνα επικρατούν διάφορες εκδοχές. Μια εκδοχή είναι ότι πήρε το όνομά της από τους Καραγκούνηδες, που είναι κάτοικοι της Θεσσαλίας και ασχολούνται με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Άλλη εκδοχή είναι ότι προήλθε από το καρα -γκούνα που σημαίνει μαύρη γούνα.

Δημήτρης - Σεμίνα - Σπυριδούλα

Ρουμπαλιά


   

      Το τραγούδι κατέγραψε η Δόμνα Σαμίου στο Μέλι Μεγάρων Αττικής από τη Μαρία Καραμπλάκια και ομάδα κοριτσιών, το 1981.
      Είναι το παραδοσιακό τραγούδι της Μικράς Ασίας, το οποίο ήταν αγαπητό σε ολόκληρη την Ιωνία και αντίκρυ στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.
      


        Συγκεκριμένα πρόκειται για ένα χασάπικο από το Μιχαλίτσι Βιθυνίας. Το τραγούδι είναι δημοσιευμένο στο βιβλίο "26 Δημώδη Ελληνικά Άσματα από τον Ελληνικό λαό" Αθήνα 1905.

Αλίνα - Ηρώ - Μικαέλα

Συρτός στα τρία


   
         Ο Συρτός στα τρία είναι ο χορός που πρωτομαθαίνουν όλοι σε μικρή ηλικία, γιατί έχει αργό τέμπο και απλά βήματα.  Η ονομασία του προέρχεται από τα 3 βήματα που γίνονται προς κάθε κατεύθυνση.

     
       Είναι χορός δημοφιλέστατος (με τις διάφορες κατά τόπους ονομασίες του) και εκτός από την Ήπειρο, χορεύεται και σε άλλες περιοχές (Αιτωλοακαρνανία, Θεσσαλία, Μακεδονία, Θράκη). Μπορεί να χορευτεί και μόνο με τραγούδι, χωρίς την συνοδεία μουσικών οργάνων. Τα πιο συνηθισμένα τραγούδια που χρησιμοποιούσαν ήταν τα: "Παιδιά της Σαμαρίνας", "Γιάννη μου το μαντίλι σου" κ.ά.
       
        Η λαβή των χεριών γίνεται από τις παλάμες και με λυγισμένους τους αγκώνες για τους δύο πρώτους χορευτές και κάτω χαμηλά για τους υπόλοιπους. Σήμερα ο χορός εξακολουθεί να χορεύεται με πιο γρήγορο όμως ρυθμό και με περισσότερο απελευθερωμένες κινήσεις τόσο για τις γυναίκες όσο και για τους άντρες. Χορεύεται στα 2/4, αλλά και στα 3/8 ή στα 6/8.

Αλεξάνδρα - Έλλη - Κωνσταντίνος