Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016
Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2016
Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2016
Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016
Δευτέρα 28 Νοεμβρίου 2016
Κυριακή 27 Νοεμβρίου 2016
Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016
Όταν οι άνθρωποι προσεύχονται (1ο δίωρο)
 |
| Τζόσουα Ρέινολντς |
Η προσευχή
Όπως
ακριβώς όταν φανούν οι ακτίνες του ηλίου, φεύγουν όλα τα θηρία και κρύβονται
στις φωλιές τους, έτσι και όταν η προσευχή βγει σαν ακτίνα από το στόμα και την
γλώσσα μας, φωτίζεται ο νους, και όλα τα άλογα και άγρια πάθη φεύγουν
δραπετεύοντας και κρύβονται στις φωλιές τους, μόνο όμως όταν προσευχόμαστε
σωστά, με ψυχή άγρυπνη και νου προσεκτικό.
Ιω. Χρυσόστομος
Ετούτ' είν' ύστερη νυχτιά' όλα τ' αστέρια βγάνει'
ολονυχτίς ανέβαινε η δέηση, τό λιβάνι…
Διονύσιος Σολωμός, Ελεύθεροι
Πολιορκημένοι (Σχεδ. Β`, 910)
Πότε, πού, πώς και γιατί προσεύχονται οι άνθρωποι;
Με την προσευχή οι άνθρωποι προσπαθούν να επικοινωνούν με τον Θεό που πιστεύουν. Υπάρχουν συγκεκριμένοι τόποι και χρόνοι προσευχής. Ωστόσο, καθώς ο Θεός είναι «πανταχού παρών», μπορούν να προσεύχονται όποτε και όπου το θελήσουν. Όταν προσεύχονται οι άνθρωποι μπορούν να εκφράζουν χαρά, φόβο, λύπη, να ευχαριστούν τον Θεό, να ζητούν συχώρεση ή να τον παρακαλούν για κάτι.
Ατομική ή ομαδική προσευχή;
Πρωινή προσευχή στο σχολείο
Η Κυριακή προσευχή («Πάτερ ημών»)
Πάτερ
ἡμῶν,
ὁ ἐν τοῖς
οὐρανοῖς,
ἁγιασθήτω
τὸ ὄνομά σου,
ἐλθέτω ἡ
βασιλεία σου,
γενηθήτω
τὸ θέλημά σου,
ὡς ἐν
οὐρανῷ καὶ ἐπὶ τῆς γῆς.
Τὸν ἄρτον
ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον,
δὸς ἡμῖν
σήμερον,
καὶ ἄφες
ἡμῖν τὰ ὀφειλήματα ἡμῶν,
ὡς καὶ
ἡμεῖς ἀφίεμεν τοῖς ὀφειλέταις ἡμῶν,
καὶ μὴ
εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν,
ἀλλὰ ῥῦσαι
ἡμᾶς ἀπὸ τοῦ πονηροῦ.
̓Αμήν.
Νίκος
Καββαδίας, Οι προσευχές των ναυτικών
Οι
Γιαπωνέζοι ναυτικοί, προτού να κοιμηθούν,
βρίσκουν στην πλώρη μια γωνιά που δεν πηγαίνουν άλλοι
κι ώρα πολλή προσεύχονται βουβοί, γονατιστοί
μπρος σ’ ένα Βούδα κίτρινο που σκύβει το κεφάλι.
Κάτι μακριά ως τα πόδια τους φορώντας νυχτικά,
μασώντας οι ωχροκίτρινοι μικροί Κινέζοι ρύζι,
προφέρουνε με την ψιλή φωνή τους προσευχές
κοιτάζοντας μια χάλκινη παγόδα που καπνίζει.
Οι Κούληδες με την βαριά βλακώδη τους μορφή
βαστάν σκυφτοί τα γόνατα κοιτώντας πάντα κάτου,
κι οι Αράπηδες σιγοκουνάν το σώμα ρυθμικά,
κατάρες μουρμουρίζοντας ενάντια του θανάτου.
Οι Ευρωπαίοι τα χέρια τους κρατώντας ανοιχτά,
εκστατικά προσεύχονται γιομάτοι από ικεσία
και ψάλλουνε καθολικές ωδές μουρμουριστά,
που εμάθαν όταν πήγαιναν μικροί στην εκκλησία.
Και οι Έλληνες, με τη μορφή τη βασανιστική,
από συνήθεια κάνουνε, πριν πέσουν, το σταυρό τους
κι αρχίζοντας με σιγανή φωνή « Πάτερ ημών...»
το μακρουλό σταυρώνουνε λερό προσκέφαλό τους.
βρίσκουν στην πλώρη μια γωνιά που δεν πηγαίνουν άλλοι
κι ώρα πολλή προσεύχονται βουβοί, γονατιστοί
μπρος σ’ ένα Βούδα κίτρινο που σκύβει το κεφάλι.
Κάτι μακριά ως τα πόδια τους φορώντας νυχτικά,
μασώντας οι ωχροκίτρινοι μικροί Κινέζοι ρύζι,
προφέρουνε με την ψιλή φωνή τους προσευχές
κοιτάζοντας μια χάλκινη παγόδα που καπνίζει.
Οι Κούληδες με την βαριά βλακώδη τους μορφή
βαστάν σκυφτοί τα γόνατα κοιτώντας πάντα κάτου,
κι οι Αράπηδες σιγοκουνάν το σώμα ρυθμικά,
κατάρες μουρμουρίζοντας ενάντια του θανάτου.
Οι Ευρωπαίοι τα χέρια τους κρατώντας ανοιχτά,
εκστατικά προσεύχονται γιομάτοι από ικεσία
και ψάλλουνε καθολικές ωδές μουρμουριστά,
που εμάθαν όταν πήγαιναν μικροί στην εκκλησία.
Και οι Έλληνες, με τη μορφή τη βασανιστική,
από συνήθεια κάνουνε, πριν πέσουν, το σταυρό τους
κι αρχίζοντας με σιγανή φωνή « Πάτερ ημών...»
το μακρουλό σταυρώνουνε λερό προσκέφαλό τους.
Προσευχές άλλων θρησκευτικών παραδόσεων
1. Ισλάμ:
Φάτιχα (1η
Σούρα του Κορανίου)
Η τυπικότερη προσευχή του Ισλάμ, πάνω
στην οποία βασίζεται η πνευματική ζωή των μουσουλμάνων, είναι η πρώτη Σούρα του
Κορανίου, η σούρα Αλ-Φάτιχα, (που σημαίνει Έναρξη, προοίμιο). Τα εδάφια της συγκεκριμένης σούρας είναι:
Εις το όνομα του Αλλάχ του
παντελεήμονα, του πολυεύσπλαχνου
Η δόξα ανήκει στον Αλλάχ,
τον Κύριο όλων των κόσμων
Τον παντελεήμονα, τον
πολυεύσπλαχνο
Τον ηγεμόνα της ημέρας της
Κρίσης
Εσένα (μόνο) λατρεύουμε
και Εσένα (μόνο) ικετεύουμε για να μας παρέχεις τη βοήθεια Σου
Καθοδήγησε μας στο ορθό
μονοπάτι
Στο μονοπάτι εκείνων που
τους χάρισες την χάρη σου, όχι εκείνων που προκάλεσαν την οργή σου και
παραστράτησαν.
Επίσης, άλλος
τύπος προσευχής είναι μερικές σύντομες αναφωνήσεις, όπως «ο Αλλάχ
είναι μέγας» ή «Μέγας ο Θεός» και «Κηρύσσω την δόξαν του Θεού» ή
«Δόξα τω Θεώ». Και οι δύο επαναλαμβάνονται πολλές φορές την ημέρα.
2. Ιουδαϊσμός
Σεμά (Δευτ 6, 4)
Το βιβλικό
εδάφιο που αποτελεί το κεντρικό τμήμα των πρωινών και των βραδινών προσευχών
είναι η Σεμά Ισραέλ, δηλαδή «Άκου,
Ισραήλ». Βρίσκεται στο πέμπτο στη σειρά βιβλίο της Βίβλου, το Δευτερονόμιο:
«Άκου, λαέ του Ισραήλ: ο Κύριος είναι ο
Θεός μας – μόνο ο Κύριος» (Δτ 6, 4).
Το εδάφιο
αυτό είναι το εβραϊκό σύμβολο της πίστης.
Σήμερα, η απαγγελία του Σεμά στη Συναγωγή αποτελείται από τρία τμήματα. Τα δύο
πρώτα είναι τα παρακάτω:
«Άκου, λαέ του Ισραήλ: ο Κύριος είναι
ο Θεός μας-μόνο ο Κύριος. Ν’ αγαπάς, λοιπόν, τον Κύριο, τον Θεό σου, μ’ όλη την
καρδιά σου, μ’ όλη την ψυχή σου και μ’ όλη τη δύναμή σου. Να μείνουν στην
καρδιά σου οι εντολές αυτές, που εγώ σήμερα σου δίνω. Να τις διδάσκεις στα
παιδιά σου και να μιλάς γι’ αυτές όταν κάθεσαι στο σπίτι σου και όταν βαδίζεις
στον δρόμο, όταν ξαπλώνεις για ύπνο κι όταν σηκώνεσαι. Να τις δέσεις σα σημάδι
στο χέρι σου και να τις έχεις σαν έμβλημα στο μέτωπό σου, ανάμεσα στα μάτια
σου. Να τις γράψεις στις παραστάδες της πόρτας του σπιτιού σου και στις πύλες
της πόλης σου.»
Δτ 6, 4-9
«Αν υπακούσετε πραγματικά στις εντολές
που εγώ σας δίνω σήμερα κι αν αγαπάτε τον Κύριο, τον Θεό σας, και τον λατρεύετε
μ’ όλη σας την καρδιά και μ’ όλη σας την ψυχή, τότε αυτός θα στέλνει βροχή στη
χώρα σας στον κατάλληλο καιρό της, τη φθινοπωρινή και την ανοιξιάτικη, και θα
έχετε καλή σοδειά στο στάρι, στο κρασί και στο λάδι σας. Αυτός θα κάνει να
φυτρώνει χορτάρι στα χωράφια σας για τα ζώα σας. Και σεις θα τρώτε και θα
χορταίνετε.»
Δτ 11, 13-15
Επίσης, εκτός
από τη Σεμά, υπάρχει και άλλος τύπος προσευχής, μια σειρά από δεκαοχτώ (18) ευλογίες που λέγονται κάθε
μέρα πρωί, απόγευμα και βράδυ. Είναι η, λεγόμενη,
μόνιμη προσευχή.
Ινδιάνικη Προσευχή
Ευχαριστούμε
τη μητέρα μας τη γη που μας κρατάει. Ευχαριστούμε τα ποτάμια και τα ρεύματα που
μας εφοδιάζουν νερό. Ευχαριστούμε όλα τα βότανα που μας προμηθεύουν φάρμακα για
να γιατρεύουμε τις αρρώστιες μας. Ευχαριστούμε το καλαμπόκι και τα αδέρφια του,
τα φασόλια και τα κολοκύθια, που μας δίνουν ζωή. Ευχαριστούμε τους θάμνους και
τα δέντρα που μας δίνουν φρούτα. Ευχαριστούμε τον άνεμο που κινώντας τον αέρα
διώχνει τις αρρώστιες. Ευχαριστούμε το φεγγάρι και τα άστρα που μας δίνουν φως,
όταν φεύγει ο ήλιος. Ευχαριστούμε τον παππού μας Heno που προστατεύει τα
εγγόνια του από τις μάγισσες και τα ερπετά, και κοιτάζει τη γη με βλέμμα
ευεργετικό. Τελειώνοντας, ευχαριστούμε το Μεγάλο Πνεύμα που ενσαρκώνει όλες τις
θεότητες και διευθύνει τα πάντα για το καλό των παιδιών του.
Τόποι λατρείας
Τόποι λατρείας
 |
| Ορθόδοξη εκκλησία |
 |
| Τζαμί |
 |
| Ιαπωνική παγόδα |
 |
| Καθολικός ναός |
Πλάνο μαθήματος
-Με αφόρμηση την εικόνα του κοριτσιού που προσεύχεται καταγράφουμε όλες τις έννοιες που σχετίζονται με τη λέξη "Προσευχή". (Ιδεοθύελλα)
Οργανώνουμε τις έννοιες σε ομάδες και προσθέτουμε νέες έννοιες ώστε να απαντήσουμε στις ερωτήσεις : Πού, πότε, πώς και γιατί προσεύχονται οι άνθρωποι;
Βοηθάμε και με τις εικόνες. Ανάγνωση του κειμένου " Πότε, πού, πώς και γιατί προσεύχονται οι άνθρωποι;
- Ατομική ή ομαδική προσευχή; Προκύπτει από τα προηγούμενα ερωτήματα.
-Ομαδική προσευχή στο σχολείο κάθε πρωί: "Πάτερ ημών"
-Παρουσίαση της Κυριακής προσευχής σε άλλες γλώσσες
-Γράφω μια δική μου προσευχή
-Γράφω μια δική μου προσευχή
-Προσευχές άλλων λαών - Αφόρμηση από το ποίημα του Ν.Καββαδία: Οι προσευχές των ναυτικών (Σε περίπτωση που υπάρχει χρόνος κάνουμε μια ζωγραφιά εμπνεόμενοι από το ποίημα)
-Τόποι λατρείας των ορθοδόξων -Τόποι λατρείας μονοθεϊστικών θρησκειών- Αναζήτηση εικόνων στο διαδίκτυο και δημιουργία κολλάζ.
Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2016
Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2016
Τρίτη 15 Νοεμβρίου 2016
Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου
Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973 ήταν η κορυφαία αντιδικτατορική εκδήλωση και ουσιαστικά προανήγγειλε την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών, η οποία από τις 21 Απριλίου 1967 είχε επιβάλλει καθεστώς στυγνής δικτατορίας στη χώρα.
Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε στις 14 Φεβρουαρίου 1973, όταν ξεσηκώθηκαν οι φοιτητές της Αθήνας και συγκεντρώθηκαν στο Πολυτεχνείο. Ζητούσαν την κατάργηση του Ν.1347, ο οποίος προέβλεπε την υποχρεωτική στράτευση όσων ανέπτυσσαν συνδικαλιστική δράση κατά τη διάρκεια των σπουδών τους. Η αστυνομία, παραβιάζοντας το πανεπιστημιακό άσυλο, εισήλθε στο χώρο του ιδρύματος, συνέλαβε 11 φοιτητές και τους παρέπεμψε σε δίκη με την κατηγορία της «περιύβρισης αρχής». Οι 8 καταδικάστηκαν σε διάφορες ποινές, ενώ περίπου 100 άλλοι αναγκάστηκαν να διακόψουν τις σπουδές τους και να ντυθούν στο χακί.
Επτά ημέρες μετά τα πρώτα γεγονότα του Πολυτεχνείου, στις 21 Φεβρουαρίου οι φοιτητές κατέλαβαν το κτίριο της Νομικής σχολής στην Αθήνα, προβάλλοντας τα συνθήματα «Δημοκρατία», «Κάτω η Χούντα» και «Ζήτω η Ελευθερία». Η αστυνομία επενέβη και πάλι για να καταστείλει την εξέγερση, αλλά η βίαιη εκδίωξη των φοιτητών από το κτίριο της Νομικής ενίσχυσε ακόμη περισσότερο την αγωνιστικότητά τους.
Η εξέγερση που ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου του 1973 επρόκειτο να αποτελέσει την κορύφωση των αντιδικτατορικών εκδηλώσεων. Το πρωί εκείνης της ημέρας οι φοιτητές συγκεντρώθηκαν στο προαύλιο του Πολυτεχνείου και αποφάσισαν την κήρυξη αποχής από τα μαθήματα, με αίτημα να γίνουν εκλογές για τους φοιτητικούς συλλόγους τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους και όχι στα τέλη του επόμενου χρόνου, όπως είχε ανακοινώσει το καθεστώς.
Ακολούθησαν συνελεύσεις φοιτητών στην Ιατρική και στη Νομική σχολή. Μάλιστα, οι φοιτητές της Νομικής εξέδωσαν ψήφισμα, με το οποίο ζητούσαν την ανάκληση των αποφάσεων της Χούντας για τη διεξαγωγή των φοιτητικών εκλογών, εκδημοκρατισμό των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 20% του προϋπολογισμού και ανάκληση του Ν.1347 για την αναγκαστική στράτευση των φοιτητών.
Όσο περνούσε η μέρα άρχισαν να μαζεύονται ολοένα και περισσότεροι φοιτητές στο Πολυτεχνείο, αλλά και άλλοι που πληροφορήθηκαν το νέο. Η αστυνομία αποδείχθηκε ανίκανη να εμποδίσει την προσέλευση του κόσμου. Το απόγευμα πάρθηκε η απόφαση για κατάληψη του Πολυτεχνείου. Οι πόρτες έκλεισαν και από τότε άρχισε η οργάνωση της εξέγερσης. Το πρώτο βήμα ήταν η εκλογή Συντονιστικής Επιτροπής, στην οποία μετείχαν 22 φοιτητές και 2 εργάτες, με σκοπό να καθοδηγήσει τον αγώνα. Επιπλέον, δημιουργήθηκαν επιτροπές σε όλες τις σχολές για να οργανώσουν την κατάληψη και την επικοινωνία με την ελληνική κοινωνία.
Για το σκοπό αυτό άρχισε να λειτουργεί ένας ραδιοφωνικός σταθμός, αρχικά στο κτίριο του Χημικού και αργότερα στο κτίριο των Μηχανολόγων, με εκφωνητές τη Μαρία Δαμανάκη και τον Δημήτρη Παπαχρήστου. Επιπλέον, στο Πολυτεχνείο εγκαταστάθηκαν πολύγραφοι, που δούλευαν μέρα - νύχτα, για να πληροφορούν τους φοιτητές και τον υπόλοιπο κόσμο για τις αποφάσεις της Συντονιστικής Επιτροπής και των φοιτητικών συνελεύσεων. Συγκροτήθηκαν συνεργεία φοιτητών, που έγραφαν συνθήματα σε πλακάτ, σε τοίχους, στα τρόλεϊ, στα λεωφορεία και στα ταξί, για να τα γνωρίσουν όλοι οι Αθηναίοι. Στο Πολυτεχνείο οργανώθηκε εστιατόριο και νοσοκομείο, ενώ ομάδες φοιτητών ανέλαβαν την περιφρούρηση του χώρου, ξεχωρίζοντας τους ενθουσιώδεις και δημοκράτες Αθηναίους από τους προβοκάτορες.
Η πρώτη αντίδραση του δικτατορικού καθεστώτος ήταν να στείλει μυστικούς πράκτορες να ανακατευθούν στο πλήθος που συνέρρεε στο Πολυτεχνείο και να ακροβολήσει σκοπευτές στα γύρω κτίρια. Στις 16 Νοεμβρίου μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις επιτέθηκαν εναντίον του πλήθους που ήταν συγκεντρωμένο έξω από το Πολυτεχνείο, με γκλομπς, δακρυγόνα και σφαίρες ντουμ-ντουμ. Οι περισσότεροι διαλύθηκαν. Όσοι έμειναν έστησαν οδοφράγματα ανατρέποντας τρόλεϊ και συγκεντρώνοντας υλικά από νεοανεγειρόμενες οικοδομές, και άναψαν φωτιές για να εξουδετερώσουν τα δακρυγόνα. Αργότερα, η αστυνομία έκανε χρήση όπλων, χωρίς όμως να πετύχει το στόχο της, την καταστολή της εξέγερσης.
Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος, όταν διαπίστωσε ότι η αστυνομία αδυνατούσε να εισέλθει στο Πολυτεχνείο, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το στρατό. Κοντά στο σταθμό Λαρίσης συγκεντρώθηκαν τρεις μοίρες ΛΟΚ και μία μοίρα αλεξιπτωτιστών από τη Θεσσαλονίκη. Τρία άρματα μάχης κατέβηκαν από του Γουδή προς το Πολυτεχνείο. Τα δύο στάθμευσαν στις οδούς Τοσίτσα και Στουρνάρα, αποκλείοντας τις πλαϊνές πύλες του ιδρύματος και το άλλο έλαβε θέση απέναντι από την κεντρική πύλη. Η Συντονιστική Επιτροπή των φοιτητών ζήτησε διαπραγματεύσεις, αλλά το αίτημά τους απορρίφθηκε.
Στις 3 τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίουτο άρμα που βρισκόταν απέναντι από την κεντρική πύλη έλαβε εντολή να εισβάλλει. Έπεσε πάνω στην πύλη και την έριξε, παρασέρνοντας στο διάβα του μία κοπέλα που ήταν σκαρφαλωμένη στον περίβολο κρατώντας την ελληνική σημαία. Οι μοίρες των ΛΟΚ, μαζί με ομάδες -μυστικών και μη- αστυνομικών, εισέβαλαν στο Πολυτεχνείο και κυνήγησαν τους φοιτητές, οι οποίοι πηδώντας από τα κάγκελα προσπάθησαν να διαφύγουν στους γύρω δρόμους. Τους κυνηγούσαν αστυνομικοί, πεζοναύτες, ΕΣΑτζήδες. Αρκετοί σώθηκαν βρίσκοντας άσυλο στις γύρω πολυκατοικίες, πολλοί συνελήφθησαν κα μεταφέρθηκαν στη Γενική Ασφάλεια και στην ΕΣΑ.
Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της Αστυνομίας, στις 17 Νοεμβρίου συνελήφθησαν 840 άτομα. Όμως, μετά τη Μεταπολίτευση, αξιωματικοί της Αστυνομίας, ανακρινόμενοι, ανέφεραν ότι οι συλληφθέντες ξεπέρασαν τα 2400 άτομα. Οι νεκροί επισήμως ανήλθαν σε 34 άτομα. Στην ανάκριση που διενεργήθηκε το φθινόπωρο του 1975 εναντίον των πρωταιτίων της καταστολής εντοπίστηκαν 21 περιπτώσεις θανάσιμου τραυματισμού. Ωστόσο, τα θύματα πρέπει να ήταν πολύ περισσότερα, διότι πολλοί βαριά τραυματισμένοι, προκειμένου να διαφύγουν τη σύλληψη, αρνήθηκαν να διακομιστούν σε νοσοκομείο.
Ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος κήρυξε στρατιωτικό νόμο, αλλά στις 25 Νοεμβρίου ανατράπηκε με πραξικόπημα. Πρόεδρος ορίστηκε ο αντιστράτηγος Φαίδων Γκιζίκης και πρωθυπουργός της νέας κυβέρνησης ο Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος. Όμως ο ισχυρός άνδρας του νέου καθεστώτος ήταν ο διοικητής της Στρατιωτικής Αστυνομίας, ταξίαρχος Δημήτριος Ιωαννίδης, που επέβαλλε ένα καθεστώς σκληρότερο από εκείνο του Παπαδόπουλου.
Η δικτατορία κατέρρευσε στις 23 Ιουλίου του 1974, αφού είχε ήδη προηγηθεί η τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ο Γκιζίκης και ο αντιστράτηγος Ντάβος, διοικητής του Γ' Σώματος Στρατού, κάλεσαν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να επιστρέψει στην Ελλάδα για να επαναφέρει τη δημοκρατική διακυβέρνηση.
Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016
Παρασκευή 11 Νοεμβρίου 2016
Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2016
Τετάρτη 26 Οκτωβρίου 2016
Τετάρτη 19 Οκτωβρίου 2016
Οι δεσμοί που ενώνουν τους Έλληνες
Ολυμπιακός Ύμνος
Ο Ολυμπιακός Ύμνος είναι μια μουσική σύνθεση που συντέθηκε για τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας το 1896 από τον Σπύρο Σαμάρα, σε ποίηση του Κωστή Παλαμά.
Κατά τις επόμενες Ολυμπιάδες, η εκάστοτε διοργανώτρια χώρα ανέθετε σε διάφορους συνθέτες τη σύνθεση ενός ξεχωριστού ύμνου. Το 1958 όμως ο ύμνος των Σαμάρα / Παλαμά επελέγη από την Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή ως ο επίσημος ύμνος του Ολυμπιακού Κινήματος και από την Ολυμπιάδα της Ρώμης το 1960 ανακρούεται στις τελετές έναρξης και λήξης κάθε Ολυμπιάδας, συνήθως μεταγλωττισμένος στη γλώσσα της διοργανώτριας χώρας.
Η αρχική παρτιτούρα βρίσκεται στην έδρα της ΔΟΕ στη Λωζάνη.
Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, αγνέ πατέρα του ωραίου, του μεγάλου και τ' αληθινού Κατέβα, φανερώσου κι άστραψε εδώ πέρα στη δόξα της δικής σου γης και τ' ουρανού
Στο δρόμο και στο πάλεμα και στο λιθάρι Στων ευγενών αγώνων λάμψε την ορμή Και με το αμάραντο στεφάνωσε κλωνάρι και σιδερένιο πλάσε και άξιο το κορμί και σιδερένιο πλάσε και άξιο το κορμί
Κάμποι, βουνά και θάλασσες φέγγουνε μαζί σου σαν ένας λευκοπόρφυρος μέγας ναός Και τρέχει στο ναό εδώ προσκυνητής σου Και τρέχει στο ναό εδώ προσκυνητής σου Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, κάθε λαός, κάθε λαός Αρχαίο Πνεύμα αθάνατο, κάθε λαός
Τετάρτη 12 Οκτωβρίου 2016
Τετάρτη 5 Οκτωβρίου 2016
Ο τόπος μας
Το Χαϊδάρι είναι βορειοδυτικό προάστιο των Αθηνών και ομώνυμος δήμος. Βρίσκεται κοντά στο όρος Αιγάλεω, νοτιοανατολικά της Ελευσίνας, νότια της Αττικής Οδού και δυτικά του Κηφισού ποταμού και της λεωφόρου Κηφισού.
Το ανατολικό τμήμα του Χαϊδαρίου ήταν κυρίως βοσκοτόπια, με την αστική ανάπτυξη όμως ανάμεσα στις δεκαετίες του '50 και του '80 η περιοχή έχει γίνει αστική. Οι πρώτοι κάτοικοι του Χαϊδαρίου ήταν πρόσφυγες της Μικράς Ασίας την εποχή της Μικρασιατικής καταστροφής. Το 1955 ο δήμος Χαϊδαρίου αριθμούσε 13.773 κατοίκους. Κοντά στο Χαϊδάρι βρίσκεται και το άλσος του Δαφνίου, αλλιώς το περίφημο «Τουριστικό», και το ομώνυμο ιστορικό μοναστήρι. Στο τουριστικό κέντρο Χαϊδαρίου, κάθε καλοκαίρι και συγκεκριμένα τον Σεπτέμβριο πραγματοποιήτο η επέτειος του κρασιού. Σημαντικά σημεία της πόλης, το Παλατάκι το οποίο ήταν η κατοικία του Βασιλιά Όθωνα και ο Διομήδειος Βοτανικός Κήπος του Πανεπιστημίου Αθηνών, που εκτείνεται σε 1.500 στρ. Χαρακτηριστικά της περιοχής είναι το στρατόπεδο, όπως και τα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά. Περιοχές στις οποίες χωρίζεται γεωγραφικά το Χαϊδάρι είναι: το κέντρο Χαϊδαρίου, η Αστυθέα, η Άνοιξη, το Δάσος, το Δαφνί και τα Κουνέλια. Την περιοχή του Χαϊδαρίου τη διασχίζει αρκετά σε μήκος η Λεωφόρος Αθηνών (ή Καβάλας) μέχρι την περιοχή του Δαφνίου, η οποία από κει και ύστερα είναι συνέχεια της Ιεράς οδού που διασχίζει τον Σκαραμαγκά, τα Διυλιστήρια Ασπροπύργου, την παραλία και καταλήγει στην Ελευσίνα στο ύψος της χαλυβουργικής από το οποίο αρχίζει η Εθνική Οδός Αθηνών - Πατρών.
Στην περιοχή του Ελαιώνα
βρίσκεται ο πύργος Παλατάκι. Αυτός ο πύργος, βρισκόταν σε ένα μεγάλο
περιφραγμένο αγρόκτημα, το οποίο στην αρχαιότητα ονομαζόταν Αχερδάριον. Το πώς προέκυψε αυτή η ονομασία παραμένει άγνωστο. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, λοιπόν, αυτό το μεγάλο αγρόκτημα περιήλθε στην ιδιοκτησία του Χαϊδάρ Πασά, ο οποίος το ονόμασε Χαϊδάρι,
ονομασία η οποία στο πέρασμα των χρόνων δόθηκε σε όλη την περιοχή. Το
όνομα του Χαϊδάρ Πασά δεν ξέρουμε αν ήταν πραγματικό ή παρατσούκλι, το
οποίο προήλθε από την Αραβική λέξη χαϊντάρ η οποία σημαίνει λιοντάρι
και το έδωσε μόνος του στον εαυτό του εξ αιτίας των πολλών λιονταριών
τα οποία υπήρχαν τότε στην περιοχή και σιγά σιγά με το κυνήγι
εξολοθρεύτηκαν.
Ιστορικά μνημεία του ΧαϊδαρίουΤο ανατολικό τμήμα του Χαϊδαρίου ήταν κυρίως βοσκοτόπια, με την αστική ανάπτυξη όμως ανάμεσα στις δεκαετίες του '50 και του '80 η περιοχή έχει γίνει αστική. Οι πρώτοι κάτοικοι του Χαϊδαρίου ήταν πρόσφυγες της Μικράς Ασίας την εποχή της Μικρασιατικής καταστροφής. Το 1955 ο δήμος Χαϊδαρίου αριθμούσε 13.773 κατοίκους. Κοντά στο Χαϊδάρι βρίσκεται και το άλσος του Δαφνίου, αλλιώς το περίφημο «Τουριστικό», και το ομώνυμο ιστορικό μοναστήρι. Στο τουριστικό κέντρο Χαϊδαρίου, κάθε καλοκαίρι και συγκεκριμένα τον Σεπτέμβριο πραγματοποιήτο η επέτειος του κρασιού. Σημαντικά σημεία της πόλης, το Παλατάκι το οποίο ήταν η κατοικία του Βασιλιά Όθωνα και ο Διομήδειος Βοτανικός Κήπος του Πανεπιστημίου Αθηνών, που εκτείνεται σε 1.500 στρ. Χαρακτηριστικά της περιοχής είναι το στρατόπεδο, όπως και τα ναυπηγεία του Σκαραμαγκά. Περιοχές στις οποίες χωρίζεται γεωγραφικά το Χαϊδάρι είναι: το κέντρο Χαϊδαρίου, η Αστυθέα, η Άνοιξη, το Δάσος, το Δαφνί και τα Κουνέλια. Την περιοχή του Χαϊδαρίου τη διασχίζει αρκετά σε μήκος η Λεωφόρος Αθηνών (ή Καβάλας) μέχρι την περιοχή του Δαφνίου, η οποία από κει και ύστερα είναι συνέχεια της Ιεράς οδού που διασχίζει τον Σκαραμαγκά, τα Διυλιστήρια Ασπροπύργου, την παραλία και καταλήγει στην Ελευσίνα στο ύψος της χαλυβουργικής από το οποίο αρχίζει η Εθνική Οδός Αθηνών - Πατρών.
 |
 |
| Οδός Δαβάκη |
 |
| Η παραλία του Σκαραμαγκά |
 |
| Μπάνιο στον Σκαραμαγκά |
Στην περιοχή του Ελαιώνα
βρίσκεται ο πύργος Παλατάκι. Αυτός ο πύργος, βρισκόταν σε ένα μεγάλο
περιφραγμένο αγρόκτημα, το οποίο στην αρχαιότητα ονομαζόταν Αχερδάριον. Το πώς προέκυψε αυτή η ονομασία παραμένει άγνωστο. Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, λοιπόν, αυτό το μεγάλο αγρόκτημα περιήλθε στην ιδιοκτησία του Χαϊδάρ Πασά, ο οποίος το ονόμασε Χαϊδάρι,
ονομασία η οποία στο πέρασμα των χρόνων δόθηκε σε όλη την περιοχή. Το
όνομα του Χαϊδάρ Πασά δεν ξέρουμε αν ήταν πραγματικό ή παρατσούκλι, το
οποίο προήλθε από την Αραβική λέξη χαϊντάρ η οποία σημαίνει λιοντάρι
και το έδωσε μόνος του στον εαυτό του εξ αιτίας των πολλών λιονταριών
τα οποία υπήρχαν τότε στην περιοχή και σιγά σιγά με το κυνήγι
εξολοθρεύτηκαν.Δήμος Χαϊδαρίου
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)